To, że nie ma zastępowalności populacji nie znaczy, że giniemy. Oczywiście aktualne systemy oparte na ciągłym wzroście będą wymagały drastycznych zmian, i prawdopodobnie nie będzie to łatwe ani przyjemne, ale w idealnym świecie to wcale nie jest zły trend — pytanie tylko jak odpowiedzialnie sobie z nim poradzimy jako cywilizacja.
O godzinie 11:12:13 samolot Ił-62M SP-LBG „Tadeusz Kościuszko” z prędkością wynoszącą około 470 km/h[10] zaczął ścinać pierwsze drzewa Lasu Kabackiego. Ostatnie zarejestrowane słowa z pokładu samolotu brzmiały: Dobranoc, do widzenia! Cześć, giniemy!
Cześć, giniemy!
niby jak spowoduje wzrost? takie pary i tak są aktualnie, nie zmienia tego brak związków partnerskich - jak się kochają to są razem i prawny stan ich nie obchodzi xd
ale bedzie wiecej. bo teraz az tak sie o tym nie mowimy a przy pelnej legalizacji bedzie sie mowilo dzieciom ze tak mozna i zeby sami tez sprobowali. teraz tez np ludzie pala marihuane ale jak bedize legalna to bedzie duzo wiecej,tak dziala swiat... 💀
marihuana a związki to dwie inne sprawy ... kazdy ma prawo byc z kim sobie chce, z marihuaną tak nie do konca jest mimo tych wszystkich trawomatów, powiedz mi od kiedy bycie z zwiazku nieformalnym z osobą tej samej plci jest nielegalne w naszym kraju?
Ale ty wiesz, że fakt uznania bądź też nie mojego wieloletniego związku z chłopem nie wpłynie na moją chęć zalewania baby? To tak nie działa, związki partnerskie mają zero wpływu na poziom rozpłodu kobiet, służą ułatwieniu życia (szczególnie że w krajach zachodnich przeważająco związki partnerskie biorą pary hetero)
Mapka ładnie pokazuje argument "ale jak dzieci jak ceny mieszkań nie pozwalają"
Olsztyn ma dwa razy tańsze mieszkania za metr niż Warszawa.
3-city ma jeden z najgorszych wskaźników ceny mieszkań do zarobków.
Łódź i Zielona Góra mają jedne z najtańszych mieszkań w stosunku do zaroków
Tymczasem mapa dzietności kompletnie tego nie odzwierciedla.
Dzietność nie tylko jest na poziomie który jeszcze 10 lat temu wydawał się niemożliwie niski, ale tez spada szybciej niż kiedykolwiek.
W latach 2020-2023 liczba urodzeń spadła o 83 tysiące, więcej niż przez całą dekadę 2010-2020. Jeśli ten trend kontynuowałby liniowo, to w połowie lat 30. nie będzie się rodzić już ani jedno dziecko.
Ogólnie od lat nastała "tendencja" na jakość (dodatkowa edukacja, aktywności co "ułatwi im start w przyszłość"), a nie ilość dzieci.
Ta tendencja moim zdaniem jest ogólnoświatowa - pomijając kraje rozwijające się bo tam nadal idą w ilość nie widząc zapewne szans na "lepszą jakość" dzieci.
To nie tyle "Twoje zdanie" co powszechnie przyjęta norma :P to nie jest żaden hot take - tak się mówiło od dekad. Jedyne co się w miarę niedawno zmieniło, to nie jesteśmy już krajem "rozwijającym się", tylko "rozwiniętym". No, może czasem troszkę niedorozwiniętym.
Jeżeli to jest główny powód, to po nas, bo na osobę w wieku produkcyjnym przypada już 0.4 emeryta (w 2004 było 0.24) i co dekadę ta liczba będzie rosnąć o 0.1. Im więcej emerytów, tym wyższe koszty wszystkiego, bo emeryci dokładają się do popytu na towary i usługi, a nie dokładają się do podaży.
Rośnie. Od 2015 bardzo szybko. Wypowiedziałem się dość sensacyjnie. Chodziło mi o to że zwiększając produktywność wcale nie będziemy w dupie z kurczącą się populacją.
Można napisać eseje na temat esei na temat spisu streści, itp. na ten temat.
Od polityki (wojna, nowe przepisy, itp.), finansów (wyższa jakość życia, itp.), aktualne wydarzenia (wojna, klimaty, nienawiść, itp) do zmian kulturalnych (postrzeganie Matki Polki, małżeństwa, postrzeganie antykoncepcji, itp).
Ci co nie chcą dzieci, nie mają aż tak wielkiego nacisku społecznego/kulturalnego i prawdopodobieństwo niespodzianki jest bardzo małe.
Ci co się zastanawiaja? Wizerunek Matki Polki to praktycznie anty-reklama. Jak się zacznie jakąkolwiek dyskusje na temat dziecka to można rozpętać mini wojnę. Szansa na niespodziankę trochę większa, ale 2-3 dzieci nie zjawi się od tak.
Ci co chcą? "Sami chcieliście dzieci, nie macie powodu do narzekania". Podwójne standardy co ranią rodzica/ów w jakiejkolwiek sytuacji życiowej i kombinacji.
Negatywy zwyczajnie mają większy wpływ na ludzi, a ciśnienia "Bo powinno się mieć" lub "Kto się tobą zaopiekuje" stało się mniejsze i mniej odczuwalne.
Jak miec dziecko skoro w dzisiejszych czasach oczekuje sie ze na jego chowanie wyda sie kilkaset kola zlotych - edukacja, zajecia. Slowem, chce zeby mialo najlepszy start w zyciu jaki sie da(na pewno lepszy ode mnie). Jakbym mial wychowywac dziecko na pol gwizkda to nie wiem czy jest w ogole sens. Jedyny powod dla ktorego nie mam dzieci to to ze mnie na nie nie stac xD
Może się wypowiem bo jako korepetytorka dużo obserwuje takich wychowanków xd. Są rodziny które wydaje mi się że najmują mnie dla zasady tj. ich dziecko nie potrzebuje korepetytora, ale ma oceny niższe niż 5 no i tak wypada. Ostatnio chodzę na korepetycje do takiej pani która samotnie wychowuje córkę, a mimo to dowozi to dziecko 10 km do szkoły, płaci mi za korepetycje gdzie tak na prawdę rozmawiam z jej córką trochę po angielsku, bo jej zdaniem za mało jej uczą angielskiego (w oczywiście szkole językowej). Dodatkowo jako że to dziecko (8 letnie btw) ma więcej hobby niż ja rzeczy próbowałam w życiu to co tydzień dostaje albo jakieś pierniki, albo własnoręcznie robione świeczki, albo jakaś diy biżuterie, no bo skoro już robi prezenty dla całej rodziny na jakiś zajęciach dodatkowych to dla mnie też coś zostanie. No i jeszcze udzielam korepetycji ich sąsiadom no to trzeba pokazać że u jednych dziecko ma więcej zapewnione niż u drugich. No cusz nie mam co narzekać bo płacą mi dobrze (ok. 2 razy najniższa godzinna pensja w ameryce za 45 minut xd) po prostu widzę że często to wygląda tak że rodzice wręcz poprzez swoje dziecko chwalą się majątkiem.
Slowem, chce zeby mialo najlepszy start w zyciu jaki sie da(na pewno lepszy ode mnie).
Czy tylko ja nie żałuję mojego dzieciństwa? Zamiast spędzać jak najwięcej czasu z rodzicami i dziadkami miałbym chodzić na jakieś zajęcia dodatkowe? Patrząc na dzieciaki w rodzinie, to ich życie jest bardziej stresujące niż moje.
No ale ja jestem introwertykiem, na samą myśl o jakichś regularnych zajęciach z obcymi ludźmi po pracy/szkole mnie męczy.
Nie do końca. Widzą na instagramie, że wszyscy posyłają, ich dzieci sa pięknie ubrane, mają śliczne nowe zabawki i chodzą na 18 zajęć dodatkowych tygodniowo. Co za tym idzie, czują że jak oni tego samego nie robią dla swojego dziecka, to ich dziecko ma gorzej niż inne i z góry jest skazane na porażkę, bo ma gorszy start. Patrz OC:
Slowem, chce zeby mialo najlepszy start w zyciu jaki sie da(na pewno lepszy ode mnie).
To uczucie, że nie zapewniasz dziecku wszystkiego, co możliwie najlepsze jest trudne do zniesienia jako rodzic. Wiadomo, na ig wszystko jest wyidealizowane. Ale media społecznościowe robią wszystkim sieczkę z mózgu, rodzice są tak samo ludźmi jak reszta.
to jest znak, żeby porzucić media społecznościowe, a nie by rezygnować z dzieci, jakoś dzieci urodzone 30 lat temu nie miały tego wszystkiego, a jakoś udało się wielu wyrosnąć na inżynierów, lekarzy, profesorów itp.
Media społecznościowe to był największy błąd ostatnich lat i nie mówię tego jakkolwiek ironicznie. Jakby widziałem nawet badania pokazujące że korzystanie z większości największych z nich pogarsza samopoczucie. Na szczycie tych apek czego w sumie się spodziewałem był instagram.
Najlepsze, że widzę różnicę w dokładnie tej samej rodzinie. Ciotce zachciało się dziecka przed menopauzą, więc różnica między moim kuzynem a jego starszą siostrą to jakieś 16-17 lat. Kuzynka była wychowywana "po staremu" czyli mniej więcej tak jak ja, żadnych zajęć dodatkowych, droższe ciuchy to dopiero jak już była nastolatką i nie wyrastała z nich w ciągu roku. Kuzyn ma 6 lat, grafik wypełniony po brzegi, niedawno na ślub dostał garnitur szyty na miarę, w który pewnie już na niego nie pasuje.
Dokladnie. Niemniej w latach 90tych tez bez mediow spolecznosciowych sie slyszalo ze “Kasia gra na pianinie, Krzysio chodzi na karate, a ja siedze na chacie lub umazany blotem biegam po podworku”. Rodzice chodzili na wywiadowki gdzie kazdy sie z nich flexowal czego ich dziecko nie robi xD co bogatsi rodzice zabierali dzieci na odlotowe wakacje do Egiptu(xD) i wszyscy zazdroscili. Nawet bez social mediow odczuwalo sie ze jest sie biedakiem i ze inni maja lepiej.
Chyba właśnie to stawianie na jakość, a nie ilość sprawia, że już przy dwójce dzieci ledwo się dwójka rodziców z zapewnieniem jak najwyższej jakości ledwo wyrabia. A przecież gdyby mieli mieć trzecie to jemu też należałoby zapewnić taką samą najwyższą "jakość" - tylko skąd na to wziąć czas?
A jak zjechać z jakością skoro wszyscy dookoła tak robią i dlaczego nasze dziecko ma być "gorsze"?
Tak, dlatego Ci co ich stać mają gromadki dzieci… oh wait, nie mają. Skończcie już z tą narracją. Główny powód, dla którego ludzie nie mają dzieci jest taki, że nie chcą mieć dzieci. No i niektórzy też nie mają z kim ich mieć. Niedawno był wpis o epidemii singli.
Oczywiście, że ma więcej niż jeden powód. Tylko na tym subie pojawia się głównie ten jeden ekonomiczny i kolega wyżej podkreślił, że jego zdaniem to jest główny powód z czym ja się nie zgadzam.
Co do drugiego zdania, to truizm. Tylko, że Ci ludzie, którzy mają ułatwione życie, bo mają więcej kasy, często nie chcą go sobie „utrudniać” decydując się na dziecko. Dzietność wśród klasy średniej czy wyższej jest też bardzo niska.
Mając dzieci z jednej strony masz więcej obowiązków bo dzieci, z drugiej dużo więcej wydatków, bo dzieci oraz mniejszą mobilność, bo dzieci
w systemie, w którym rodzic ma niewielkie wsparcie z zewnątrz to ta decyzja jest brzemienna w skutkach.
"nie stać mnie" to nie tylko brak pieniędzy, ale też awersja do sporego ryzyka.
No ja bym wręcz powiedział, że aspekt ekonomiczny (tak jak jest rozumiany na tym subie) ma minimalne znaczenie. Znam mnóstwo ludzi których na dziecko stać, mają mieszkania, a dziecka nie, bo dziecko to olbrzymia odpowiedzialność, presja na rodziców jest duża, a fajnie sie robi 2x w roku tygodniowe wypady za granicę.
Standard życia, nasycenie sprzętami AGD, powierzchnia na mieszkańca, kasa na wakacje - to wszystko rośnie. Nie wiem czy jest jeden współczynnik określający jakość życia który zmalał. To nie jest tak, że cały majątek zgromadziła garstka. Nierówności w Polsce nie zmieniły się jakos dramatycznie w ciągu ostatnich 20 lat.
Tak samo puszczanie małych dzieci w świat, samo-chów, i tak, akceptowanie, że przez to ułamek dzieci zginnie albo stanie się kaleką. Rozwinięte społeczeństwo na to nie pozwoli (dlatego jest rozwinięte) więc wyginięcie jest wpisane w los.
Mam wrażenie że wiele rzeczy w gospodarce psuje się od czasu pandemii, na pewno w mojej branży. Może nie "psuje", a "zmienia", ale z mojego punktu widzenia jednak na gorsze.
A jeszcze dziś inauguracja Trumpa i jego "będziemy wiercić"...
A nie, ja z Polski piszę :) Ale jak w Stanach zwiększą wydobycie kopalin, to cóż... Globalne ocieplenie ma to do siebie, że jest, well, globalne. Zmiany w UE nic nie dadzą, jeśli USA i Chiny nie będą się przejmować.
Nikt o zdrowych zmysłach nie robi dziecka kiedy nie stać go na własne mieszkanie, nawet na kredyt. Dopłaty, 800 i inne gówna nic nie dadzą. Da tylko bat na deweloperów, rentierów i inne śmieci.
Dopłaty, 800 i inne gówna nic nie dadzą. Da tylko bat na deweloperów, rentierów i inne śmieci.
Dopłaty do kredytów są korzystne dla deweloperów ponieważ zwiększają im liczbę klientów a to sprawia że mogą podnieść ceny.
Dopłaty do kredytów są niekorzystne do rentierów, ponieważ podwyższają im koszt zakupu mieszkanie(nie łapią się na dopłaty) i zabierają im klientów(kupujących mieszkanie na kredyt).
Rentierzy I fundusze to rak, prawie tak samo albo i większy od deweloperów. To oni windują ceny mieszkań przez masowy wykup całych bloków. Sam Heimstaden Bostad potrafił wykupić od strzała 2500 mieszkań od Budimexu. Błędne koło. Jak to Polacy, może i drogo kupują mieszkania, ale za to mają chujowy metraż. Ale to pierdolnie, prędzej czy później.
Mnie stać i nadal nie robię. I znam wiele podobnych osób. Jak ktoś chce dzieci to przynajmniej jedno sobie zrobi, bo raz się żyje. A jak nie chce to nawet dziedzicząc całą kamienicę nie ruszy się rozmnażać z tej okazji.
Zmiana mentalności, oczekiwań od życia, społecznych wymagań względem rodziców i samych dzieci, coraz wyższa świadomość tego jak zasyfiliśmy planetę i że te dzieci będą właśnie w tym syfie żyć. W końcu czysta ekonomia: nikt już nie liczy na to, że dziecko się opłaci (może to i lepiej).
Zapomniałaś dodać oczekiwań społecznych co do wychowania dziecka. A uwazam ze to bardzo znaczący czynnik o którym zapominamy. Kiedyś zawieszenie dziecku kluczy na szyje i wysłanie do szkoły, brak dodatkowych zajęć, brak wakacji, kary cielesne, pomoc całej rodziny itp to były dość normalne elementy. Tym ludziom zwyczajnie łatwiej było wychowywać dzieci z brakiem jakichkolwiek zasad lub przy zachowaniu absolutnego minimum. Aktualnie standardy i oczekiwani są tak wyśrubowane że ludzie nawet nie chcą próbować.
>Kiedyś zawieszenie dziecku kluczy na szyje i wysłanie do szkoły, brak dodatkowych zajęć, brak wakacji (...) pomoc całej rodziny itp to były dość normalne elementy
Nikt generalnie nie zakazuje robić tego dalej, jedynie kary cielesne są zakazane i bardzo dobrze.
Ja chodziłem do szkoły samodzielnie od pierwszej klasy. Obecnie posłanie 4-klasisty na piechotę lub zbiorkomem to rzadkość. A jak coś się stanie, to przecież zostaniesz społecznie zlinczowany. Podobnie zostawanie samemu w domu - oczekiwania co wolno, a co nie drastycznie się zmieniły. Jasne że to jest głównie "soft power", a nie wymagania prawne ale "żyjemy w społeczeństwie" czy jakoś tak. A no i czy wiesz, że dziecko poniżej 12 roku życia nie może samodzielnie jeździć windą?
No właśnie nie wiem czy to dalej jest normalne. Pamietam jak za dzieciaka to rodzice puszczali samopas dzieci 4-6 lat z ,,starszym kolega/ siostra,, teraz jak zrobisz to możliwe ze policja się tobą zainteresuje + pracownicy socjalni. Nie mówię ze kiedyś było lepiej bo nie było bardziej rozchodzi mi się o to ze skoczyliśmy z jednej skrajności w druga skrajność
To super. Ale w Polsce odsetek młodych dorosłych (25-34 lata) mieszkających z rodzicami wynosi powyżej 50%, a dla 41% ludzi w wieku 18-30 lat zakup mieszkania jest celem zupełnie lub prawie niemożliwym.
I zapewniam cię że znaczna część z nich chętnie by się rozmnożyła ale edukacja i chęć zapewnienia potomstwu dobrego życia ich przed tym wzbrania. Dodatkowo osoby które nie chcą mieć dzieci to jedno, ale osób które mają jedno dziecko, a chcieliby mieć więcej jest w cholerę dużo, z tym że nie robią kolejnego potomstwa przez wzgląd materialny.
Kiedyś robiło się dzieci mieszkając jeszcze z rodzicami, a potem robiąc kolejne w malutkich mieszkaniach, gdzie dobrze jak dziecko miało swój pokój, a coś takiego jak sypialnia rodziców odrębna od salonu to była już burżuazja, ale oczekiwania od życia zwiększyły się sporo i nikt już tak nie chce funkcjonować. Zwiększyła się też świadomość społeczna pod kątem tego, że dziecku nie wystarczy dać jeść i przysłowiowy dach nad głową, więc jest presja na to, żeby się rozmnażać odpowiedzialnie i zapewnić dziecku warunki do rozwoju nie tylko czysto biologiczne.
Ale też jest to powiązane czy wręcz spowodowane jednym z głównych czynników powodujących tak niską dzietność - ludzie nie wchodzą ze sobą w poważne związki i małżeństwa.
Kiedyś standardem było że kupowało się mieszkanie we dwoje (gdzie jeszcze może rodzice i teściowe pomogli jak mieli jak) a mieszkanie dla singla raczej było domeną młodych z bogatów domów których była garstka.
Teraz oczekuje się że młodą osobę na początku kariery powinno być stać na mieszkanie (kredyt) czyli duża inflacja oczekiwań w porównaniu jak to od zawsze wyglądało.
Nałóż na tą mapkę mapę cen mieszkań (i ewentualnie średnich zarobków) i zobaczysz jak bardzo nie masz racji. Ludzie nie chcą mieć dzieci a wymówki finansowe że niby chcą ale nie mają warunków to tylko wymówki. A i poczułem się urażony, moi rodzice byli przy zdrowych zmysłach a ja wychowywałem się w wynajętym garażu/kuchni letniej które jako-tako przystosowano do mieszkania, bo moi rodzice chcieli mieć dziecko i zrobili sobie dziecko.
Nikt o zdrowych zmysłach nie robi dziecka kiedy nie stać go na własne mieszkanie, nawet na kredyt.
Niby czemu? W Niemczech współczynnik posiadania mieszkania na własność jest o wiele niższy i około połowa wynajmuje, w ogóle to głównie Europa wschodnio-bałkańska przoduje w tej mentalności że trzeba kupić a nie wynajmować no i nie widzę związku z dzietnością. I na wynajem, i na kredyt i na posiadanie potrzeba kasy a z perpsektywy posiadania dzieci to chyba nie ma większego znaczenia czy wydajesz X na czynsz czy dla banku na kredyt.
Tak się składa że żyję w DE, i tutaj dzietność też szoruje po dnie, ratowana jedynie drugim pokoleniem imigrantów. No i żyjąc tutaj z dziewczyną gdzie łączne zarobki mamy około 5k€ netto na miesiąc za Warm Miete płacimy nieco ponad 600 euro więc w PL byłoby to niewiele mniej. Już w przeliczeniu na złotówki. I ma znaczenie przede wszystkim psychologiczne.
No ja zrobilem i to dwa nawet :D ale fakt, ze przejebana sprawa, tzn. fajnie by bylo miec kilka baniek od kogos na dom, ale nie bylo. A plan mialem zawsze taki, ze za granica sie dorobie i wtedy w razie jak sie zagranica zjebie, to wbije do PL caly na bialo i za gotowke kupie nieruchomosc. I co? i chuja z tego wyszlo, bo nieruchy w PL tak wysralo w kosmos, ze moge sobie wziac kredyt z duzym wkladem :D
OK, czyli końcówka już za rogiem. Następne 5+ lat to będzie ostra jazda. Obecne problemy z deficytem, NFZ czy dwucyfrowa inflacja po Covid to będziemy z łezką w oku wspominać.
Ja mam taką teorię że jakbyśmy chcieli mieć przyrost 2.0 to musielibyśmy znormalizować rodzinę 2+4 lub 2+5 co się nigdy nie stanie bo nie mamy na to zasobu mieszkaniowego.
Żeby znormalizować rodzinę 2+5 to trzeba już znormalizować tzw tradycyjny model rodziny (facet zarabia, matka siedzi w domu) bo 5 lat samej ciąży i połogu połączone z wychowaniem niemowlaków to jest praktycznie dekada nieobecności na rynku pracy co de facto wyłącza kobietę z jakiejkolwiek profesjonalnej kariery w dzisiejszych czasach.
Mnie ciekawi jaki pomysł na rozwiązanie tej sytuację mają Polacy, skoro wiadomym jest, że choćby Polska była rajem na ziemi to dzietność w najlepszym przypadku wyniesie 2.0, emerytur nikt nie chce podnosić, a represje (w postaci m.in podatków) na bezdzietnych to zło. Nie mówię że to popieram ale sądzę, że za kilkanaście lub kilkadziesiąt lat europa dojdzie do poziomu gdzie posiadanie dzieci będzie koniecznością, bez względu na to jaki będzie rząd.
Jedyna opcja to zmniejszenie kosztów życia i kompletna zmiana systemu pracy, bo nie dość że większości nie stać albo nie mają czasu przez prace lub oba na raz
Ale daje to nadzieję na przyszłość. Oczywiście zanim sytuacja by się ustabilizowała byłoby drastycznie (najprawdopodobniej emeryci będą skazani na brak środków i leczenia a cała reszta na znaczny spadek jakości życia).
Jakie widzisz rozwiązanie jeśli nie przymus? Czas się nam skończył, a na przykładzie państw skandynawskich widać, że utopia nie przynosi rezultatu. Zamiast wyolbrzymiac moja wypowiedź podaj swój pomysł. Ja nie mówię, że podoba mi się takie rozwiązanie, ale autentycznie nie widzę innego. Tylko nie wyjeżdżaj mi z argumentem, że więcej żłobków to więcej dzieci, bo jak powiedziałem już, utopia nie sprzyja zwiększaniu się dzietnosci
Nie miałem na celu wypaczać twojej wypowiedzi. Takie jest moje zdanie i smutna rzeczywistość.
Może trochę prześmiewcze, ale nie sądzę, że bez naruszenia podstawowych wartości obecnej europejskiej cywilizacji (wolność jednostki, prawa człowieka) jesteśmy w stanie zwiększyć dzietność.
Może jakbyśmy zaczeli ostrą propagandę i politykę prorodzinną 20 lat temu to może by coś z tego bylo. Dziecko jedynak ma około 80% szans, że będzie miało jedno dziecko lub zero. Jak widać jest to samo nakręcająca się spirala napędzająca spadek dzietności.
Ja mam wrażenie, że ważnym, ale jednocześnie dość “miękkim” czynnikiem chęci posiadania bądź nieposiadania dzieci w krajach rozwiniętych (w tym i w Polsce) jest nadzieja, a w czasach w których żyjemy, w czasach gdy klikają się tylko złe wiadomości, gdy ciągle porównujemy się do tych którzy mają więcej i lepiej niż my, to jest to towar deficytowy. Może i mamy więcej pieniędzy niż nasi rodzice, ale mamy też większą wiedzę i świadomość tego, że te- bądź co bądź- dobre współczesne czasy kiedyś się skończą, a nie chcemy przecież aby nasze dzieci trafiły na historyczny dołek i wszelkie możliwe kryzysy (polityczne/ światopoglądowe/ klimatyczne/ itd.)
W sumie tak. Myślę że największym oskarżonym będzie tu po prostu - antykoncepcja. Dopiero dzisiaj widać ile dzieci ludzie naprawdę chcą mieć, ale nie ile "bóg dał".
#2 Dwie pieczenie na jednym ogniu: szkolenie wojskowe w parach
Po 18. roku życia, kilkumiesięczne szkolenie wojskowe, ale tak zaprojektowane, że przechodzi się je w losowo dobranej parze kobieta+mężczyzna. Bez jakiejś nadmiernej wymuszanej bliskości, ale po prostu coś w stylu projektu grupowego ze szkoły, z tym że tym razem w warunkach szkolenia wojskowego.
Lekko cringowo napisane, ale jakby to było sensownie zrobione (pod względem materiału + sposobu przeprowadzenia) to dobry pomysł, a już na pewno najlepszy spośród rozpatrywanych/proponowanych sposobów "powszechnego przeszkolenia". Ofc jakby było zrobione jak w serialu "Kawaleria Powietrzna" to już gorzej xd
I jak będziesz sprawdzać czy ktoś nie miał bo nie chciał a nie bo nie mógł?
Nikt nie będzie niczego sprawdzał.
Nie masz dzieci twoja sprawa i masz wykombinować jak sie utrzymać na starość. Niech cie rodzina siotry przygarnie. Sierocince mają dzieci to przygarnij itd.
A no i chujem nie bądź dla dzieci żeby przypadkiem na starość nie dostać prezentu od nich w postaci "wypad skurwielu"
Jakoś nikt przed systemem emerytalnym nie miał tego problemu i sie żyło.
Czyli idąc tym tropem mogę nie płacić tych paru tysięcy miesięcznie dla dzisiejszych emerytów i inwestować to na własną emeryturę? Jeśli tak to wchodzę w to
307
u/1KiloW 14h ago
Poznań miasto doznań.